Door Eddy oude Voshaar, Haico Muller en Richard Zuithof

In mei 1978 komt Bennie bij de bibliotheek in Losser te werken. Vanwege gezondheidsklachten zit een loopbaan in de electro waarvoor hij op de MTS gestudeerd had er niet in. Hij werd benaderd om via de WBO in de bibliotheek in het nieuwe winkelcentrum de Brink te gaan werken. Dat zag Bennie helemaal niet zitten omdat hij volgens eigen zeggen buiten de boeken voor school nog nooit een boek had aangeraakt. Op aanraden van Ans Dijkhuis heeft hij al die jaren 4 boeken gelezen. Het eerste boek dat hij mee naar huis nam heeft hij in een avond en nacht uitgelezen. Dat was niets voor hem, verspilde tijd. Gelukkig bleek dat ze iemand zochten voor de muziekafdeling 600 cassettebandje in de tijd van Dire straits, Meat loaf en Garry Rafferty. Zijn enige gereedschap was een BIC pen om de bandjes terug in het doosje te draaien.

In al die jaren op de Brink 48 heeft hij vele veranderingen meegemaakt. Van cassettebandjes naar LPs daarna in 1986 met Nikita van Elton John naar CDs en DVDs . Bij de overgang naar LPs ging hij met de muziekspecialist naar POPEYE in Hengelo waar de nieuwe collectie werd ingekocht. De totale prijs was 16.000 gulden. De eigenaar sloot meteen de winkel en liet gebak aanrukken. Ook heeft hij meerdere uitleensystemen meegemaakt. In het begin had elke klant 4 token, dit waren plastic pasjes die tegen een boek geruild konden worden. Daarna gingen we over op het KARMAC-systeem. Met een microfilmcamera op de balie konden 10.500 fotos gemaakt worden van het geleende item met de lidmaatschapskaart en een datumkaartje. Bennie heeft meerdere maanden achtereen hoekjes in boeken getypt zodat daar het datumkaartje achter kon, een gigantische klus. Voor de verandering naar het systeem wat nu gebruikt wordt, waarbij alles in de computer geregistreerd wordt, werd zelfs een heel team van mensen binnengehaald. In elk boek kwam een streepjescode en een Tag om zo veel mogelijk diefstal te voorkomen.

In de beginperiode moest Bennie de niet teruggebrachte boeken bij de klanten thuis ophalen. Met de brommer en een grote tas aan het stuur ging hij de mensen langs. Soms moest hij meehelpen om een wasmachine of b,v. een koelkast aan de kant te slepen omdat de boeken er achter gevallen waren. Jaren later ging hij met een collega op pad, toevallig hadden we allebei een leren jasje aan, hij weet niet of het daarom was, bij het eerste adres zei de klant “Oh ik zie het al Jehova,s “. Later nam Eddy het van hem over. Bij een klant kreeg hij een discussie over het aantal boeken dat er moest zijn. Mevrouw had twee boeken en volgens de lijst van Eddy moesten het er acht zijn. Eddy pakte de fiets en reed vervolgens boos weg waarna mevrouw hem nariep, kom eens terug. Eddy vroeg geïrriteerd wat er was. Mevrouw zei “je rijdt op mijn fiets”.

Door de jaren werd in het gebouw ook veel zelf verandert. Ontelbare keren zijn kasten afgebroken en ergens anders weer opgebouwd. Op een bepaald moment werd de vergaderruimte omgetoverd tot muziekafdeling. De grootste verandering was de nieuwbouw. Ineens 30 bouwvakkers in de bibliotheek. Bennie draaide ‘s middags ‘Koffie, koffie lekker bakkie koffie” van Rita Corita en de hele meute kwam naar beneden in de zelfgemaakte noodkantine. Hij herinnert zich het sinterklaasfeest voor de bouwvakkers met Eddy als sinterklaas. Eddy kwam binnen gekleed met een mijter, een baard en een rode geblokte deken. De staf was een lange waterpas met bovenaan een theezakje en een condoom. Na een hilarische binnenkomst mochten de bouwvakkers bij de sint op schoot hun verhaal komen doen. Het vroor die winter zelfs binnen in het gebouw. Eddy en hij hebben toen bij de keuken een bordje geplaatst met de tekst, Koek en Zopie.

De uitleen van soms meer dan 1800 exemplaren beheerste de dag. Soms had hij een zere schouder van alle meters boeken die hij teruggezet had. Men kon soms bijna niet meer achter de balie staan door het aantal boeken dat daar op de grond lag. De voorbereiding voor de uitleen, het om 5 uur weer fatsoeneren van de collectie, het hoorde er allemaal bij. Het gaf soms ook even tijd om bij te praten.

Wat hem vooral is bijgebleven zijn de bijzondere activiteiten, zoals de grote tentoonstelling over de Russische partnergemeente Widnoje. De hobbyvrijdagen waar mensen hun hobby s konden presenteren. Een echtpaar toonde hun bonsay verzameling, Gerrit Klaver uit Overdinkel z’n gerestaureerde bromfietsblokjes, steeds weer iets anders. Ook zou er een keer een waarzegger komen, twee dagen van tevoren belde hij op om te vragen wanneer het ook al weer was. Er hingen steeds een aantal schilderijen van plaatselijke kunstenaars.
Ook de Kinderboekenweek was altijd leuk met kinderboekenschrijvers en het optreden van Johan de Jonge met z’n theatershow. Een van de uitschieters was de lezing van Midas Dekker bij de afgeladen volle Labdiek in Losser. Onder het genot van menig drankje deed hij z’n verhaal, gevolg was dat hij door twee medewerkers naar het hotel moest worden gebracht.

Bennie heeft verhalen over alles en iedereen, altijd met een lach en humor. De keer dat de brandweer hem belde dat er brand was in de Bibliotheek dacht hij dat hij zelf in het ootje werd genomen. Bleek toch dat er brand was; een brandstichting aan de gordijnen die gelukkig snel werd ontdekt. Gevolg was een boel schade en gedoe.

Door de jaren heeft hij met veel collega s en vrijwilligers gewerkt. Mooi waren vooral de contacten met de mensen, om ze een beetje blij weg zien gaan met een boekje over “rupsje nooit genoeg” of “50 tinten grijs”. Voor hem was de absolute uitdaging mensen aan muziek te helpen voor een speciale gelegenheid b.v. jubilea, bruiloft of soms zelfs een begrafenis. De dankbaarheid daarvoor zal hem altijd bijblijven. Bij het kijken naar de carnavalsoptocht dit jaar werd hij door een man op de schouder getikt die zei, Bennie bedankt door jou heb ik de muziek leren kennen U2, Bruce Springsteen fantastisch bedankt. Daar doe je het toch voor.

De laatste jaren werd het steeds moeilijker vanwege zijn afnemende zicht om in Losser te komen. Na het overlijden van een collega in Overdinkel mocht hij daar gaan werken. Ook daar vonden meerdere verhuizingen plaats. Met uiteindelijk een plekje in het huidige Trefhuus, waar hij probeert nog wat actief te zijn met een stukje afhaalbibliotheek, muziek, klusjes en vooral contact met de klanten.


QR code bij dit bericht: