Mooie verhalen over vrijwilligerswerk; Rochelle Varwijk

Vrijwilligers spelen in de gemeente Losser een grote rol. Ze zijn onmisbaar voor onze gemeenschap en het verenigingsleven. We willen regelmatig een vrijwilliger interviewen. Het levert mooie verhalen op over wat ze doen, waarom en wat het hen brengt.

Rochelle Varwijk-Theussing is 28 jaar en is al 16 jaar vrijwilliger bij de vakantiespelweek. Ze is de trotse moeder van Yara en werkt in de Horeca. Haar man is actief in carnaval, dus af toe maakt ze ook wel leuk carnavalsfeestje mee.

Dat ze al 16 jaar vrijwilliger is heeft een reden. “Als kind gingen we mee met de vakantiespelweek omdat mijn moeder daar als vrijwilliger actief was. Toen we te oud werden konden we als vrijwilliger mee op de groepsbegeleiding. Ook mijn 3 zussen waren vrijwilliger.”

Elk jaar is er in de zomervakantie een week met 100 kinderen. En dan allerlei leuke activiteiten doen, dat is vast intensief? “Ja dat is het wel, maar het is ook heel dankbaar. We zijn met een hechte groep vrijwilligers en je weet wat je aan elkaar hebt. Elke keer hebben we een ander thema met op de donderdag de ontknoping. Als je dan ziet hoe de kinderen meeleven met het verhaal, geweldig! Daar doe je het voor.”

Tegenwoordig blijven de kinderen niet meer slapen. “Sinds Corona zijn de regels aangescherpt dus doen we alleen dagprogramma’s. In die week werken we rondom het thema naar een ontknoping toe. Veelal zijn we in het bos in de zandbergen, soms in het dorp en elk jaar doen we ook een uitstapje naar een leuke attractie.”

Rochelle is vooral actief tijdens de week zelf, andere vrijwilligers zijn ook wel bezig met het voorbereiden van het programma. “Ik begeleid samen met een andere vrijwilliger 10 kinderen in de basisschoolleeftijd. De week voor de spelweek ben ik al wel bezig alle voorraden weer op orde te krijgen. Wat moet er mee en gebruikt worden.”

Wat maakt voor jou je vrijwilligerswerk bijzonder? “De kinderen! In de spelweek ben ik vooral met de kinderen bezig. De grootste groep gaat niet op vakantie. Verhalen die sommigen meebrengen. Dat het niet altijd zo goed gaat. Kinderen die je later tegenkomt zijn nog steeds dankbaar. Dan beginnen ze er gelijk over.”